Europejski Zielony Ład: nowe ambitne przepisy dotyczące infrastruktury paliw alternatywnych  

Komisja z zadowoleniem przyjmuje osiągnięte przez Parlament Europejski i Radę porozumienie polityczne dotyczące zwiększenia liczby ogólnodostępnych stacji ładowania elektrycznego i tankowania wodoru, szczególnie w najważniejszych korytarzach i węzłach transportowych na terenie całej Unii Europejskiej. Jest to porozumienie o przełomowym znaczeniu, które umożliwi przejście na bezemisyjny transport i przyczyni się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych netto o co najmniej 55 proc. do 2030 r.

Nowe rozporządzenie w sprawie rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych określa obowiązkowe docelowe poziomy infrastruktury ładowania elektrycznego i tankowania wodoru dla sektora drogowego, zasilania energią elektryczną z lądu w portach morskich i śródlądowych oraz zasilania energią elektrycznej samolotów podczas postoju. Zapewniając minimalną infrastrukturę ładowania i tankowania w całej UE, rozporządzenie pozwoli wyeliminować obawy konsumentów związane z trudnościami z ładowaniem lub tankowaniem pojazdów. AFIR utoruje również drogę do przyjaznego w użytkowaniu systemu ładowania i tankowania dzięki pełnej przejrzystości cen, wspólnym minimalnym wymogom co do metod płatności i spójnym informacjom dla klienta w całej UE.

Infrastruktura transportu drogowego, żeglugi i lotnictwa 

Nowe przepisy doprowadzą do stworzenia wystarczająco dużej i przyjaznej dla użytkownika infrastruktury paliw alternatywnych dla transportu drogowego, żeglugi i lotnictwa. Umożliwi to korzystanie z bezemisyjnych pojazdów drogowych, zwłaszcza lekkich i ciężkich pojazdów elektrycznych i wodorowych, a także zasilanie energią elektryczną zacumowanych statków i samolotów podczas postoju. Oto cele wyznaczone do osiągnięcia do 2025 r. lub 2030 r.:

1) Infrastruktura ładowania samochodów osobowych i dostawczych musi rosnąć w takim samym tempie jak liczba pojazdów. W tym celu ogólnodostępna infrastruktura ładowania musi zapewnić moc ładowania 1,3 kW na każde zarejestrowane w danym państwie członkowskim w pełni elektrycznego auto. Ponadto, począwszy od 2025 r., co 60 km wzdłuż transeuropejskiej sieci transportowej (TEN-T) należy zainstalować stacje szybkiego ładowania o mocy co najmniej 150 kW.

2) Stacje ładowania przeznaczone dla pojazdów ciężkich o minimalnej mocy ładowania 350 kW muszą, począwszy od 2025 r., być rozmieszczone co 60 km wzdłuż sieci bazowej TEN-T i co 100 km wzdłuż większej sieci kompleksowej TEN-T, przy czym do 2030 r. należy osiągnąć pełne pokrycie sieci. Ponadto stacje ładowania muszą być instalowane na bezpiecznych i chronionych parkingach, aby umożliwić ładowanie nocne oraz w węzłach miejskich dla pojazdów dostawczych.

3) Infrastruktura tankowania wodoru, która może służyć zarówno samochodom osobowym, jak i ciężarowym, musi być wdrażana, począwszy od 2030 r., we wszystkich węzłach miejskich i co 200 km wzdłuż sieci bazowej TEN-T, tworząc na tyle gęstą sieć, by pojazdy napędzane wodorem mogły poruszać się po całej UE.

4) Porty morskie, do których zawija rocznie co najmniej 50 dużych statków pasażerskich lub 100 kontenerowców, muszą do 2030 r. zapewnić takim jednostkom zasilanie w energię elektryczną pobieraną z lądu. Przyczyni się to nie tylko do zmniejszenia śladu węglowego transportu morskiego, ale również do znacznej redukcji lokalnego zanieczyszczenia powietrza na obszarach portowych. 

5) Porty lotnicze muszą do 2025 r. zapewnić zasilanie w energię elektryczną samolotom podczas postoju na wszystkich stanowiskach kontaktowych, a do 2030 r. także na wszystkich stanowiskach oddalonych. 

6) Operatorzy stacji ładowania elektrycznego i stacji tankowania wodoru muszą zapewnić pełną przejrzystość cen, oferować wspólną metodę płatności ad hoc, np. kartą debetową lub kredytową, oraz udostępniać odpowiednie dane, takie jak dane o lokalizacji, za pomocą środków elektronicznych, zapewniając w ten sposób klientom pełny zakres informacji.

Dalsze działania

Osiągnięte w tym tygodniu porozumienie czeka teraz na formalne przyjęcie przez Parlament Europejski i Radę. Gdy to nastąpi, nowe przepisy zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejdą w życie po upływie 6 miesięcy okresu przejściowego.

Komisja Europejska