Znów wędrujemy

Przeglądam ostatnie maile, dopijam kawę. Laptop trzymam na kolanach, nie ma innego miejsca, wszędzie porozrzucane rzeczy, pranie, pudła. Pakujemy się na urlop. Lubię ten chaos. Za chwilę wyłonią się z niego uporządkowane do spakowania stroje kąpielowe, wygodne do wędrówek buty i towarzyszący mi zawsze latem kapelusz chroniący przed słońcem.

Ruszymy słuchając „Znów wędrujemy” Grzegorza Turnaua. To nasza tradycja, wakacyjny rytuał. Piękny utwór napisany przez Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w 1938 roku po wakacjach na wyspie Šolta, niedaleko chorwackiego Splitu. 

Przed urlopem przygotowałam dla Państwa ostatnie przed wakacjami wydanie cyklu „Śląska Opinia na weekend”. Zamykam go niezwykle ważną dla mnie rozmową z Jarosławem Tarnowskim, pedagogiem resocjalizacji, terapeutą, kierownikiem Zespołu Interwencji Kryzysowej MOPR w Zabrzu.

Rozmawiamy o tym, jak uratować młodych ludzi, którzy coraz częściej czują się samotni i smutni. Jarek jest praktykiem. Pracuje z rodzinami w kryzysie. Zależało mi, by ta rozmowa pokazała problem, ale też dała nadzieję i podsunęła rozwiązania. Jarek mówi o pracy z rodziną, wzmacnianiu uważności na siebie nawzajem, o budowaniu przekonania o własnej mocy. Dopóki są tacy ludzie, świat ma szansę być lepszy. 

Skoro urlop to obowiązkowo czas na czytanie, zostawiam więc fragmenty literatury (będą ukazywać sie w kolejne dni) sama również pakuję książki, zaległą prasę i ruszam kierując się na południe. Do zobaczenia wkrótce.